Profesionalna etika psihoterapeuta
Psihoterapija je osetljiv i delikatan proces za koji je potreban visok stepen međusobnog poverenja. Stoga posebna profesionalna etika psihoterapeuta obavezuje. On podrazumeva jasna i striktna pravila ponašanja od kojih ne može biti odstupanja. Ovaj kodeks ima za cilj očuvanje visokih etičkih standarda profesije. Slična je situacija i kada je u pitanju life coaching.
1) Stroga diskrecija (terapeut ne sme upoznati nijedno treće lice sa onim što se na terapiji događa, niti sa onim što je saznao od klijenta ili o klijentu, niti na bilo koji način sme otkriti identitet svoga klijenta, osim ako klijent za to ne pruži izričitu saglasnost; na primer, da bi sa svojim supervizorom razgovarao o klijentu, terapeut mora dobiti izričitu saglasnost svoga klijenta, a ni prilikom supervizije ne sme otkriti identitet svoga klijenta).
2) Savesnost u Radu
Terapeut je dužan da o klijentu brine savesno i odgovorno u skladu sa najvišim profesionalnim standardima).
3) Postojanost psihoterapijskog odnosa
Terapeut nema pravo da rad sa klijentom prekine na prečac i iznenada, a da pri tome klijentu nije ponudio zamenu, odnosno, terapeut je dužan da unapred informiše klijenta o okolnostima pod kojima može doći do prekida terapije; svoje odsustvo koje će značiti pauzu u radu terapeut mora da najavi nekoliko nedelja unapred i tom prilikom obezbedi klijentu mogućnost da, u slučaju nužde, kontaktira sa drugim terapeutom.
4) Stručnost i usavršavanja
Terapeut je dužan da se stalno profesionalno usavršava i bude u kontaktu sa svojom psihoterapijskom zajednicom kako bi dobijao informacije i edukaciju o novim načinima rada i tako bio u mogućnosti da svom klijentu ponudi najbolja dostignuća psihoterapijske struke.
5) Poštovanje granica uloge
Terapeut je u povlašćenom položaju u odnosu na druge, te stoga nema pravo da u odnosu sa klijentom prekorači granice svoje uloge tako što će u toku trajanja terapije sa svojim klijentom stupiti u poslovni, ljubavni ili seksualni odnos; osim novčane nadoknade koja je dogovorena, za svoj rad terapeut nema pravo da od klijenta traži bilo koju drugu vrstu protivusluge.
6) Rad pod supervizijom
Rad terapeuta podleže kontroli supervizora i učitelja; supervizor je osoba od posebnog kredibiliteta i velikog iskustva koja poseduje zvanje učitelja i trenera drugih terapeuta; terapeut je dužan da o nedoumicama koje se tokom terapijskog procesa javljaju obavesti svojeg supervizora kako bi mu on pomogao da pronađe najbolje rešenje; ukoliko terapeut sa svojim supervizorom proceni da problem sa kojim se susreće prevazilazi njegovu moć ili kompetenciju, on je dužan da o tome razgovara sa klijentom i ponudi mu prelazak kod drugog terapeuta specijalizovanog za datu vrstu problema, ili da u rad uključi još stručnjaka kako bi klijent dobio odgovarajuću pomoć.
